Karkonoska autostrada

Główny szlak sudecki przypomina w sezonie  zakopiańskie Krupówki. Szczególnie przez pierwszych kilka kilometrów od górnej stacji kolejki na Kopę. Kolejka potrafi przewieźć w pobliże najwyższego szczytu w Karkonoszach nawet 600 osób na godzinę. Po przejściu 10 kilometrów robi się na szczęście luźniej.

Udało się. Siedząc wygodnie z drinkiem w dłoni na tarasie schroniska na Szrenicy i podziwiając spektakularny zachód słońca mogę wreszcie przed samym sobą przyznać, że trochę obawiałem się pierwszego etapu trasy. Czym innym jest przejście 25 km po równym, a czym innym po Karkonoszach. Szczególnie, że ostatni raz z plecakiem po górach wędrowaliśmy ze 2 lata temu. Muszę przyznać, że jak na zawodowe „biurwy”poszło prawie bezboleśnie, nie licząc drobnych zakwasików …

Karkonosze na weekend w górach ;-)

W schronisku na Szrenicy  tłum. W sezonie od czerwca do września lepiej noclegi rezerwować wcześniej, przynajmniej w weekendy. Szukałem ciszy i spokoju a wpadłem w paszczę gówniarzy drących się na stołówce tak, jakby głośnym wrzaskiem chcieli zagłuszyć wątpliwą jakość jedzenia i jego wysokie ceny. Dobrze, że na zewnątrz jest dla nich chyba za zimno … niech drą się na stołówce. Zachód słońca jest nasz i tylko nasz :)

Z wizytą u Czechów

Gdy większość jeszcze śpi, my ruszamy na moje ulubione, ciemne piwo do naszych południowych sąsiadów. Kierunek Spindlerovy Młyn. Na szlaku zdecydowanie spokojniej. Szczególne wrażenie robi na mnie napotkana para – chyba Czechów. Ona z plecakiem, on z nosidełkiem, z którego wystaje roześmiana twarz brzdąca. Nam było łatwiej, szliśmy już w dół. Im została jeszcze z godzina wdrapywania się do schroniska.

W Spindlerovym Młynie klimat małego, górskiego miasteczka. Spokojnie, kolorowo i czyściutko. Do tego mnóstwo atrakcji dla aktywnym. Rowery, hulajnogi, małpie gaje, ścianki wspinaczkowe i „tyrolka” czyli zjazdy ukośne na linach rozwieszonych po dwóch stronach wąwozu. Bardzo mi się tu podoba i następnego dnia robimy trasę okrężną, po górach dookoła Spindla.

Czeskie Karkonosze

Wszystko co dobre kończy się … za szybko. Zrywamy się skoro świt i z mapy wybieramy trasę najkrótszą, ale jak się okazuje też i najbardziej stromą. Góry jeszcze śpią gdy wychodzimy na szlak. Śpią dosłownie. Na jednym z podejść mijamy hamak rozwieszony tuż przy trasie z pochrapującym cicho jednym z wędrowców. Ale mu dobrze  – zazdroszczę sapiąc głośno jak lokomotywa  przy kolejnym, stromym podejściu. Wychodzi brak przygotowania. Pusta trasa, rześkie powietrze i piękne widoki rekompensują jednak z nawiązką wysiłek niezbędny do wdrapania się z powrotem na polską stronę.

W góry w japonkach

Od Słonecznika znowu zaczyna się tłum.  Schodzimy dość stromym zejściem  w stronę widocznych w oddali Pielgrzymów uważając by na koniec wędrówki nie skręcić na którymś z kamieni nogi. Jest niedziela i piękna słoneczna pogoda, a na popularnej trasie mijamy się z coraz większą liczbę turystów z Karpacza. Na nogach japonki, sandały, klapki, trzewiki i buty na obcasie. W krzakach błyszczy się w słońcu  dziecięcy wózek, z którego głowa rodziny wyciągnęła kilka minut wcześniej niemowlaka.

I nie było by w tym może nic dziwnego, gdyby swoją wycieczkę kończyli przy polanie karkonoskiej, do której z Karpacza prowadzi wygodny „spacerniak”.Nie, wszyscy pchali się na Słoneczniki. Trasą, na której chwila nieuwagi o mały włos nie zakończyła się moim widowiskowym kozłem.  W ostatnim momencie  udało mi się złapać równowagę i wylądować klasycznym telemarkiem z lekką tylko podpórką. Minus za styl, dodatkowe punkty za skuteczność.  Tylko, że ja miałem obydwie ręce wolne … Ciekaw jestem co z dzieckiem trzymanym na rękach zrobi  tata w klapkach, gdy ziemia nagle zacznie osuwać mu się spod nóg.

Przypomniałem  sobie nagle Czecha z nosidełkiem i w butach na solidnej, przyczepnej podeszwie spotkanego 2 dni wcześniej. Czyli jednak myślenie wcale tak bardzo nie boli …

Karpacz i Karkonosze na weekend – praktycznie:

– Górskie trasy i szlaki piesze w okolicy Karpacza i Szklarskiej Poręby są idealne na dłuższy, weekendowy wypad. Najlepiej dojechać do Karpacza i stamtąd ruszyć w góry. Samochód można zostawić na parkingu przy dolnej stacji kolejki linowej na Kopę – parkingów jest kilka, koszt kilkanaście złotych za dzień (zależy na którym) – przy kilku dniach można negocjować :) Te tańsze nie są strzeżone, natomiast parkingowy w uzgodnieniu z dziadkiem z pobliskiego domu ustawił nasze auto bezpośrednio pod ich oknami. Leniwi mogą wjechać na Kopę i stamtąd ruszyć w dalszą trasę.

– Czerwony szlak sudecki ze schroniska pod Śnieżką na Szrenicę (do Szklarskiej Poręby) jest raczej łatwy. W początkowym okresie i w weekendy z środku sezonu wręcz tłoczny – to trasa spacerowa dla turystów mieszkających w Karpaczu, którzy wjeżdżają na górę kolejką i udają się na Śnieżkę lub w kierunku Słonecznika. Dalej jest już zdecydowanie sympatyczniej.

– w weekendy w karkonoskich schroniskach lepiej zarezerwować miejsce wcześniej, szczególnie jeśli planujecie spanie w pokoju, a nie w dormie.

– schroniska w Czechach są mniej zatłoczone, ale i droższe.

– w Spindlerovym Młynie można przenocować w hostelu Central. Warunki proste, natomiast wszędzie blisko i ceny przyzwoite – ok 70 -90 zł za dwójkę z łazienką. Na dole znajduje się sympatyczna knajpka z doskonałym piwem i czeskim jedzeniem – smażony ser, hranolky, knedliki itp :)

– trasa okrężna z Karpacza przez Słoneczniki – Szrenicę – Spidlerowy Młyn do Karpacza zajmuje 3 dni i jest do przejścia dla każdego. Wystarczy zabrać plecak, dobre buty, kurtkę przeciwdeszczową i mapę. Oraz oczywiście pełny portfel – ceny jedzenia i noclegów w schroniskach zaczynają powoli przypominać te w nadmorskich pensjonatach …